Daan Bovenberg zet een punt achter zijn voetbalcarrière. De 27-jarige verdediger wil zijn ambities op een andere manier gaan invullen. Bovenberg stapte op zijn zesde bij Excelsior binnen, speelde voor FC Utrecht en NEC Nijmegen, maar bleef dankzij onder meer zes seizoenen als selectiespeler altijd een kind van Woudestein.
Logische stap
,,Het klinkt misschien gek maar voor mij is dit eigenlijk een vrij logische stap. Mijn persoonlijke ontwikkeling heeft altijd centraal gestaan. Binnen het voetbal ben ik daarbij op een punt aangekomen waarop ik alle leerzame aspecten van de wereld wel heb ondervonden. De perspectieven en uitdagingen die ik heb, sluiten niet langer aan bij de ambities die ik heb als persoon. Ik zou zeker nog een paar jaar zo door kunnen gaan maar soms moet je ook keuzes durven maken.’’
Lastige beslissing
,,Natuurlijk was dat een lastige beslissing, want ik weet wat ik opgeef’’, geeft hij toe. ,,Ik ken de leuke en mooie kanten van het voetballen. Voetbal heeft mij zo veel gebracht, dat besef ik echt wel. Ik ben er alleen van overtuigd dat ook buiten het voetbal een hele mooie carrière voor mij in het verschiet ligt. Daar kies ik op dit moment heel bewust voor.’’
Toekomst
Dat Bovenberg tijdens zijn carrière een universitaire Master titel behaalde aan de Erasmus Universiteit, maakt hem uniek. ,,Dat klopt, volgens mij ben ik de enige die dat voor elkaar heeft gekregen. Ik weet dat ik daar iets mee moet gaan doen. Over mijn toekomst kan ik op dit moment nog niet te veel kwijt. De afgelopen maanden heb ik me serieus georiënteerd en veel mensen gesproken. Ik ga nu eerst een maand op vakantie en daarna hak ik een aantal knopen door.’’
Genieten
,,Ik wist al redelijk snel dat dit mijn laatste jaar als voetballer zou zijn. Mensen in mijn directe omgeving waren daar van op de hoogte, maar ik heb er bewust geen ruchtbaarheid aan gegeven. Ik wilde tot het einde genieten zonder dat de nadruk op stoppen zou liggen.’’
Man of the match
Uitgerekend in zijn laatste wedstrijd in Stadion Woudestein speelde Bovenberg een belangrijke rol tegen PEC Zwolle. Hij kopte de gelijkmaker binnen en werd gekroond tot man of the match. ,,Er kwamen in die wedstrijd inderdaad een heleboel dingen samen. Ik ben niet iemand die daar heel emotioneel mee bezig is, maar ik heb daar zeker van genoten. Dat we de laatste periode als team goed zijn doorgekomen en het seizoen succesvol hebben weten af te sluiten geeft veel voldoening.’’
Handelsmerk
Hoogtepunten zijn er genoeg in zijn carrière. ,,De promotie in 2010 bij Sparta, een uniek moment waar nog steeds over wordt gepraat. Maar ook het hele seizoen daarna in de Eredivisie. De wedstrijd die ik met FC Utrecht speelde tegen Ajax, die eindigde in 6-4. En het laatste potje thuis tegen PEC Zwolle, waarin ik mezelf van de meest positieve kant heb laten zien. Zo’n bal binnenkoppen was toch mijn handelsmerk. Dat ik dat kunstje in die wedstrijd nog een keer kon flikken, was mooi.’’
Wijze lessen
Hij kende ook de minder positieve momenten, zoals zijn periode bij NEC Nijmegen. ,,Dat is een slechte tijd geweest voor mij, daar hoeven we niet moeilijk over te doen. Sportief gezien is dat mijn slechtste periode geweest. Aan de andere kant heb ik daar als mens wel extreem veel van geleerd. Het zijn toch vaak de negatieve ervaringen die je verder brengen in het leven. Ik heb er een positieve draai aan gegeven en daarom kijk ik ook op die periode niet met een slecht gevoel terug.’’
Kind van Woudestein
Terecht noemde Ferry de Haan hem bij de afscheidslunch met spelers, staf en medewerkers een kind van Woudestein. ,,Ik ben Excelsior dankbaar voor alle mooie momenten en heb enorm veel bewondering voor de prestaties die de club al jaren levert. Zowel in de jeugd als bij het eerste elftal wordt met minimale middelen maximaal gepresteerd. Ik ben trots dat ik daar mijn steentje aan heb kunnen bijdragen. Ik heb altijd veel waardering en respect gevoeld van supporters, sponsors, van iedereen rond de club. Daar wil ik via deze weg dan ook iedereen voor bedanken. Mijn dank is groot.’’
