Alessandro Damen terug op het veld in Rotterdam

Alessandro Damen stond vandaag voor het eerst weer op het veld van het Van Donge & De Roo Stadion. Met keeperstrainer Ronald Graafland werkte hij hier zijn eerste training in Rotterdam af sinds hij op 26 augustus 2017 in Almelo voor de derde keer in zijn loopbaan een zware knieblessure opliep. Bij de eerste training van het nieuwe seizoen hoopt hij er definitief weer te staan.

Voorbereiding
,,De eerste training op 30 juni, dat is het doel voor mij om naartoe te werken’’, kijkt Alessandro Damen vooruit. ,,Ik hoop voor die tijd nog wel een groepstraining mee te kunnen pakken. Daarna is het vakantie en dan hoop ik in de voorbereiding weer mijn eerste minuten te kunnen maken. Het revalidatieproces verloopt tot nu toe zonder grote problemen, maar dat is geen reden geweest om het proces te versnellen.’’

Noodlot
Zekerheid voor alles, lijkt het devies, al voelt de doelman van Excelsior zich goed. Begin dit seizoen leek hij na twee revalidaties eindelijk definitief terug onder de lat. Tot op die avond in Almelo opnieuw het noodlot toesloeg. Na een sprong voelde hij iets knappen in zijn knie en wist meteen dat het mis was. Wèèr mis was. Na twee zware knieblessures, ging hij opnieuw onder het mes en wachtten hem voor de derde keer negen maanden van eenzaam en alleen revalideren.

Eenzame strijder
,,Ik koos er deze keer voor om in Zeist te revalideren’’, zegt hij. ,,De twee keer hiervoor was het toch weer misgegaan en daarom wilde ik nu iets anders. Ik kon het niet opbrengen om hier weer negen maanden aan het rand van het veld alleen te trainen. Ik sprak mensen die ook in Zeist hadden gerevalideerd en die waren allemaal enthousiast, over de faciliteiten en zo. Ik train daar samen met jongens die hetzelfde hebben als ik. Bij Excelsior voelde ik me vaak een eenzame strijder.’’

Hard gewerkt
,,Het gaat allemaal heel gestructureerd in Zeist, wat niet wil zeggen dat het beter of slechter is. Alles staat vast. Je komt ’s ochtends binnen, wordt behandeld, gaat met je krachtschema aan de slag en daarna ga je naar buiten om je oefeningen te doen. Elke dag weer. Bij Excelsior draait het vooral om de jongens die spelen en dat is ook logisch, dus dit is voor mij de juiste beslissing geweest. Ik heb daar zeven maanden hard gewerkt en mijn beloning is dat ik nu weer hier aan de slag kan.’’

Liefde voor het spelletje
Want natuurlijk heeft hij dat gemist. ,,Hier weer met Ronald trainen is toch wel heel fijn. Natuurlijk vragen mensen mij hoe ik dit voor derde keer heb kunnen opbrengen? Ik denk dat het de liefde voor het spelletje is. Ook ben ik naast het keiharde trainen thuis leuke dingen blijven doen. Zo houd ik het vol. Ik voel me nu sterk en vrij en heb geen angst. Ook niet met springen. Ik heb vertrouwen in mijn eigen lichaam en denk er dus niet aan dat het weer mis zal gaan.’’