Blog 115 jaar #35: Keihard knokken voor een nieuwe stadion

Het moet ergens halverwege de jaren negentig zijn geweest. Met Martin de Jager zaten we op de trap voor het supportershome, keken uit over het oude Woudestein en mijmerden over de toekomst. De voorzitter sprak twee doelen uit: er moest een nieuw stadion komen en Excelsior moest de tweede club van Rotterdam worden.

,,Dat is aardig gelukt toch?’’ zegt De Jager als we zo’n 25 jaar later terugkijken op dat moment. Het is 2018 en Excelsior staat bovenin het rechterrijtje van de Eredivisie. Het stadion – inmiddels Van Donge & De Roo Stadion geheten – telt 4400 plaatsen en zit vrijwel elke thuiswedstrijd vol. ,,Ik mag dan het grootste deel van het jaar in Portugal wonen, ik volg de club op de voet. Excelsior zit in mijn bloed.’’

Martin de Jager werd in oktober 1992 voorzitter van Excelsior en was dit gedurende twaalf en half jaar. Hij was eerder door hoofdsponsor Rob Albers gevraagd om een nieuw bestuur te vormen. Het oude bestuur was opgestapt, er was geen vertrouwen meer in een toekomst voor Excelsior. Achteraf sprak Albers van een cruciaal moment in de geschiedenis van Excelsior.

,,Excelsior zat financieel aan de grond’’, weet De Jager zich te herinneren. ,,We moesten flink gaan puinruimen, maar er bleven maar lijken uit de kast vallen. Op een dag hingen er ineens belastingaanslagen op de ramen van de kantine. We hebben gelukkig een deal kunnen sluiten, waarna het langzaamaan beter ging.’’

,,Toen ik ‘ja’ zei op het verzoek om voorzitter te worden, had ik kunnen bedenken hoe de club ervoor stond. Ik heb Harry Sluijter destijds gevraagd om de financiële situatie uit te pluizen en hij is vervolgens penningmeester geworden. Mart Borneman was onze steun en toeverlaat en de helaas te vroeg overleden Rob Albers natuurlijk. Hij heeft de club nooit laten vallen en is een levenslange vriend van mij gebleven.’’

Een paar jaar ervoor was De Jager – die een verleden had als voorzitter van het Schiedamse SVV – met zijn bedrijf bordsponsor geworden. ,,Ik weet nog dat ik het grappig vond dat ik al een factuur kreeg, voordat ik ook maar een bord gezien had, haha.’’ Na zijn aanstelling liet de kersverse preses weten dat er één belangrijke voorwaarde was wilde zijn missie met Excelsior kans van slagen hebben: er moest een nieuw stadion komen.

,,Onze accommodatie was op elk gebied zwaar onvoldoende en er gingen geluiden dat de KNVB van Excelsior af wilde. Ze kregen klachten van andere clubs en daarom moesten wij in elk geval laten zien dat we bezig waren met plannen maken.’’ Er werd gesproken over een gezamenlijk stadion voor Excelsior en Sparta, maar de twee Rotterdamse clubs bleken te verschillend om tot elkaar te komen. Daarom besloot Excelsior met een eigen plan verder te gaan.

De Jager: ,,Ons oorspronkelijke idee bleek veel te duur en met Van Wijnen hebben we toen een nieuw plan gemaakt.’’ Het stadion van RKC Waalwijk diende als voorbeeld. De financiering bleek echter een struikelblok, vooral omdat de Gemeente Rotterdam aanvankelijk weigerde ook maar iets bij te dragen.

,,Als ondernemer heb je soms geluk nodig en dat gold ook voor Excelsior’’, kijkt hij terug. ,,Net op dat moment kwam John de Mol namelijk met zijn Sport 7 en elke club kreeg 1,7 miljoen gulden televisiegeld. Verschillende clubs investeerden dat in de exploitatie, maar wij hebben dat bedrag apart gezet. Wij wilden het investeren in onze accommodatie. Al konden we maar één tribune neerzetten, dan zouden ze ons in elk geval niet zo maar weg kunnen krijgen. Die nieuwbouw was echt noodzakelijk voor ons voortbestaan.’’

Op 17 juli 1997 ging de eerste paal de grond in voor de eerste twee nieuwe tribunes, de huidige Albers tribune en de Noord tribune. Omdat Sparta inmiddels een bijdrage had gekregen van de gemeente voor hun nieuwbouw, rekende Excelsior ook op steun. ,,We voerden een keihard gevecht met wethouder Hans Kombrink, maar werden op arrogante wijze onder tafel geschoven. Ik was zo teleurgesteld. Na afloop van een verloren thuiswedstrijd ben ik tegenover Jan Dirk Stouten van Radio Rijnmond dan ook helemaal leeggelopen.’’

,,De publieke opinie keerde vervolgens helemaal naar onze kant’’, herinnert De Jager zich. Excelsior nam een advocaat in de hand en in de gemeenteraad kreeg de club steun van toenmalig VVD-raadslid Nico Janssens. ,,Hij zei tegen de raad: we moeten in het kader van het gelijkheidsbeginsel nog eens naar de plannen van Excelsior kijken. Daar waren wij destijds heel blij mee en dat moeten we nog steeds zijn. We kregen alsnog steun, maar hebben daar wel keihard voor moeten knokken.’’

De toenmalig voorzitter deed dit samen met penningmeester Harry Sluijter, de inmiddels als directeur teruggekeerde Simon Kelder, commercieel directeur Eric Ronkes en natuurlijk Rob Albers. Terugkijkend is het nieuwe stadion – dat op 31 juli 2000 werd geopend als Stadion Stad Rotterdam Verzekeringen – de basis geweest voor de wederopstanding van Excelsior. ,,We hebben dat gedaan met een groep echte Excelsiormensen, die niet wilden dat de club zou verdwijnen.’’

,,Ik kreeg als dank bij de opening een plaquette aangeboden, die nog steeds in de hal van het stadion hangt. Daar ben ik heel erg trots op. Ik heb destijds mijn handtekening onder dat plan gezet. Dat heeft goed uitgepakt, maar als het was fout gegaan… Het blijft bijzonder om hier te zijn. Als ik in Nederland ben, probeer ik altijd een wedstrijd van Excelsior te bezoeken. Ook mijn kleinkinderen zitten regelmatig op de tribune. Steeds als ik hier met hen langsrij, roepen zij: ‘Hee opa, dat stadion heb jij gebouwd!’ Prachtig toch?’’