Blog 115 jaar #37: 1984: Ultieme revanche op FC Utrecht

In het seizoen 1983-84 speelde Excelsior tegen FC Utrecht twee van zijn meest spectaculaire wedstrijden in de Eredivisie. Beide wedstrijden zijn nog altijd de meest doelpuntrijke duels van Excelsior op het hoogste niveau. Zowel in Utrecht als in Rotterdam stond aan het einde van de wedstrijd een stand van 7-4 op het scorebord.

Nachtmerrie
Op 11 september 1983 verliet Excelsior met de staart tussen de benen het veld van Stadion Galgenwaard. Excelsior beleefde een nachtmerrie om zo snel mogelijk en voor altijd te vergeten. Na een 4-1 voorsprong bij rust keerde Excelsior, door trainer Rob Jacobs omschreven als een ‘café elftal’, huiswaarts met een forse 7-4 nederlaag. De thuiswedstrijd op 19 februari 1984 bood vijf maanden later een uitstekende gelegenheid om revanche te nemen.

Veerkracht
Excelsior keek al vroeg in de wedstrijd tegen een achterstand aan. Na drie minuten belandde een vrije trap van Frans Adelaar achter doelman Jan Stroomberg en een kwartier later tekende Harry van den Ham voor de 0-2. Ditmaal toonde Excelsior echter veerkracht en vocht de ploeg zich terug uit deze kansloze achterstand. Binnen twee minuten na de 0-2 verzorgde Henk van Goozen uit een vrije trap van Nico Jalink met een bal in de kruising de aansluitingstreffer.

Heer en meester
Excelsior was na de aansluitingstreffer heer en meester en liet FC Utrecht alle hoeken van het veld zien. Carlo van Tour kopte tien minuten voor rust na een schitterende actie met Ton Pattinama, die zijn driehonderdste wedstrijd voor Excelsior speelde, de gelijkmaker in het doel. Volgens Van Tour was dit tot dusverre het mooiste doelpunt uit zijn carrière.

Show
Na de gelijkmaker zakte bij FC Utrecht de moed in de schoenen en kon Excelsior verder met de show op Woudestein. Nog voor rust kwam de ploeg van Jacobs via Graeme Rutjes op voorsprong, ditmaal dankzij een omhaal. De Kralingse storm laaide na rust direct weer op en het bleek ‘een dag dat alles lukte’, zoals Koos Waslander zich de wedstrijd herinnert. ‘We dolden echt met de Utrecht-spelers.’

Strafschop
Dankzij Waslander en Nico Jalink werd de score binnen twintig minuten na rust vergroot tot 5-2. Na een rake strafschop van Michel Beukers leek de wedstrijd tien minuten voor tijd definitief beslist. Nog geen zestig seconden later maakte Jan Wouters, de veroorzaker van de strafschop, zijn fout echter goed door de derde Utrechtse goal te maken. Toen Jan van de Akker acht minuten voor tijd uit een strafschop (Van Tour maakte hands) voor 6-4 zorgde was ineens niets meer zeker voor Excelsior. Vier minuten voor het einde maakte Van Goozen met opnieuw een spectaculair schot, ditmaal in de kruising, aan alle onzekerheid een einde.

Mentaliteit
‘De jongens hebben getoond over de juiste mentaliteit te beschikken om tegenslagen te kunnen opvangen. Dat is ze op dit moeilijke veld ook gelukt dankzij een betere techniek. Excelsior hoort er weer helemaal bij en dat geeft me een zalig gevoel’, zo sprak Rob Jacobs na afloop. Excelsior eindigde het seizoen elf weken later op de dertiende plaats. In de volgende seizoenen in de Eredivisie kende Excelsior alleen in de seizoenen 1984-1985 en 2016-2017 een hogere eindnotering.

De samenvatting van bovengenoemde wedstrijd: