Blog 115 jaar #46: 1998: Het onmogelijke mogelijk maken

‘Het onmogelijke mogelijk maken. Via de eerste prijs die dit seizoen in de eerste divisie te verdelen viel. Voor ploegen die de afgelopen jaren het woord ‘succes’ uit hun programmablad hadden geschrapt een hele moeilijke opgave.’ Met deze woorden begon het Algemeen Dagblad op vrijdag 13 november 1998 het wedstrijdverslag van Go Ahead Eagles – Excelsior. Excelsior had na vier jaar weer reden tot juichen.

Het licht
‘Na jaren in het donker te hebben gebivakkeerd, zag Excelsior in Deventer met de 2-2 tegen Go Ahead plotseling het licht’, zo gaat het wedstrijdverslag verder. Excelsior beleefde namelijk geen fijne jaren na de degradatie in 1987. In de elf seizoenen na de degradatie eindigde Excelsior slechts vier keer in het linkerrijtje. Het laatste succes dateerde van 17 december 1994, toen een periodetitel werd behaald maar Excelsior weinig in te brengen had in de nacompetitie.

Bloemist
Net als trainer Adrie Koster, die na afloop aangaf zelfs niet te hebben durven dromen van een periodetitel, had niemand dan ook verwacht dat Excelsior op 12 november 1998 op bezoek bij Go Ahead Eagles de eerste periodetitel in de wacht zou slepen. Simon Kelder zei een dag eerder nog dat hij de goden niet wilde verzoeken: ,,Ik neem alleen het telefoonnummer van een bloemist in Deventer mee.’’

Eerste periode
De ontknoping van de eerste periode viel twintig jaar geleden een maand later dan gepland. Er waren inmiddels al elf wedstrijden gespeeld, maar alleen de eerste acht wedstrijden telden mee voor de eerste periode. Op 12 november 1998 werden drie inhaalwedstrijden gespeeld en maakten vier clubs nog kans op het periodekampioenschap.

Zelf winnen
Excelsior, na elf wedstrijden de nummer vijf van de competitie, had in de eerste periode evenveel punten behaald als FC Groningen, maar had een veel minder doelsaldo. Ook Go Ahead Eagles en FC Den Bosch waren nog kanshebbers. Voor Excelsior was de opdracht dan ook simpel: zelf winnen en hopen op puntverlies van FC Groningen.

Lichtpuntje
Excelsior begon in Deventer allesbehalve goed aan de wedstrijd. Al na drie minuten zorgde Resit Schuurman voor de voorsprong van Go Ahead Eagles en na twaalf minuten miste topscorer Ellery Cairo een strafschop. Toch was er een lichtpuntje, omdat de ploeg vanaf dat moment met een man meer speelde. De penalty was namelijk het gevolg van een handsbal van Cees Marbus, die van scheidsrechter Ruud Bossen een rode kaart te zien kreeg.

Combinatievoetbal
Toch duurde het tot na rust voor Excelsior vat kreeg op de wedstrijd. Verdediger en aanvoerder Michiel Sol zorgde met een stiftbal binnen een minuut na rust voor de gelijkmaker. ‘Na de schitterende gelijkmaker (.) demonstreerden de Kralingers met snel combinatievoetbal dat ze voor geen enkele tegenstander in de eerste divisie hoeven onder te doen’, schreef Paul van den Bosch in het Rotterdams Dagblad over het begin van de tweede helft.

Counter
Excelsior had het overwicht in de eerste twintig minuten na rust kunnen belonen met een verdiende voorsprong, maar Virgil Breetveld en Sjaak Polak misten beiden meerdere kansen. In de 65ste minuut kreeg Excelsior hiervoor de rekening gepresenteerd, omdat Hendrie Krüzen na een counter de gehele Kralingse verdediging passeerde en de bal achter Carlo l’Ami schoot. Ondanks de onverwachte achterstand kwam er achttien minuten voor tijd goed nieuws uit Zwolle, waar FC Groningen op een 2-1 achterstand was gekomen. Op dat moment stond het bij FC Den Bosch – Telstar nog 0-0, waardoor een gelijkspel voldoende leek te zijn voor de periodetitel.

Steekpass
Geert den Ouden, de aanvaller had die avond nog weinig goed gedaan, maakte een kwartier voor tijd de bevrijdende gelijkmaker na een steekpass van Virgil Breetveld. Na afloop was Den Ouden zich bewust van zijn mindere dag. ,,Ik had al een paar ballen van mijn voet laten springen. Dus ik zei tegen Breetveld: probeer eens een steekpass. En bij de eerste de beste was het al raak.’’

Spanning
Excelsior trok het 2-2 gelijkspel koeltjes over de streep en bij FC Zwolle – FC Groningen bleef het 2-1. Alleen FC Den Bosch kon nog roet in het eten gooien door in de slotfase twee keer te scoren tegen Telstar. ‘Staand en gearmd wachtte de Excelsior-selectie na afloop in de kleedkamer in spanning op de uitslag van FC Den Bosch-Telstar. Ze hadden al bij hun aanhang in de hekken gehangen, maar toch was er nog die onzekerheid.’

Explosie van vreugde
Het bleef 0-0 in Den Bosch en daardoor werden de frustraties en teleurstellingen van de afgelopen seizoenen omgeruild voor een explosie van vreugde. De spelers wilden terug naar het veld om het feest te vieren met de meegereisde supporters, maar die waren al naar de bussen gestuurd. ‘In het sponsorhome op Woudestein konden spelers en supporters gezamenlijk vieren dat Excelsior de verrassing in de eerste divisie is’, zo sprak journalist Van den Bosch vol lof over de Kralingers. ‘Om Excelsior wordt niet meer gelachen in de voetbalwereld. En in de nacompetitie lonkt nu zelfs de kans het aantal eredivisieclubs in Rotterdam op drie te brengen.’

Nacompetitie
In de nacompetitie had Excelsior, dat het seizoen eindigde op de zesde plaats, weinig succes in een poule met FC Groningen, Helmond Sport en Sparta Rotterdam. De periodetitel bij Go Ahead Eagles betekende desondanks definitief een einde aan jaren vol teleurstelling. In de daaropvolgende drie seizoenen bereikte Excelsior telkens de nacompetitie, wat in 2002 leidde tot de langverwachte terugkeer op het hoogste niveau.